مدح و شهادت امام هادی علیه‌السلام
حال و هوای چشم ترت جور دیگری‌ست ذکر قنوت هر سحرت جور دیگری‌ست وقتی میان سجـده به مـعـراج می‌پَـری پِی می برم که جنس پرت جور دیگری‌ست حـتّی نـسیـم کـویِ تو هم اعـتراف کرد عـطر بهـشتی گذرت جور دیگری‌ست در سامـرا هـمیـشه زیـارت لذیذ هست طعم زیارت سحـرت جور دیگری‌ست هادی‌تـرین چـراغ هـدایت کلام توست نور چراغ شعله ورت جور دیگری‌ست این جامعه ز "جامعه" ات رُشد کرده است محصول کِشت پر ثمرت جور دیگری‌ست درنــدگـان کــنــار تـو آرام مـی‌شــونـد بر روی قلب ها اثرت جور دیگری‌ست اربـاب‌هـای مـا هـمـگـی با سـخـاوتـنـد امّا عـنـایت پـدرت جـور دیـگـری‌ست کشکول چـشم‌های مرا پر ز اشک کن حال گدای پُشت درت جور دیگری‌ست زهـری رسید و شمع وجـود تو آب شد سوسوی نور مختصرت جور دیگری‌ست دیگر گُمان کنم جگری هم نمانده چون خون لخته‌های دور و برت جور دیگری‌ست او دیده دست و پا زدنت کنج حجره را آه دمـا دم پــسـرت جـور دیـگـری‌سـت شُکـر خـدا سـر از بـدن تـو جـدا نـشـد شُکـر خـدا کـفـن به تنت « بـوریا» نشد شکـر خدا به پیـرهـنت نیزه‌ای نخـورد شکر خـدا که بر بدنت نیزه‌ای نخـورد پیشانی تو سنگ و عصایی ندیده است آقا! دو پلک شب شکنت نیزه‌ای نخورد تو دست و پا زدی نه ولی زیر دست و پا بال تو وقـت پـر زدنت نیـزه‌ای نخورد شکر خـدا که دور و بر تو سـنان نبود شکر خدا که بر دهنت نیـزه‌ای نخورد عـمـامـه و عـبای تو سـهـم عـدو نـشـد با سُـمِّ اسب پـیکـر تو زیـر و رو نـشد |